herbWiduchowa
Południowa Brama Międzyodrza

Nieodłącznym krajobrazem gminy jest Odra, która tworzy ponadregionalny-międzynarodowy korytarz ekologiczny. Łączy on ze sobą mikrokrajobrazy roślinne naturalne i półnaturalne zdominowane przez roślinność siedlisk hydrogenicznych.

Tuż za Pacholętami, wzdłuż drogi biegnącej do Czarnówka znajduje się ciąg pięciu niedużych jezior usytuowanych w wąskiej głębokiej rynnie, wokół których znajduje się fitocenotycznie zróżnicowany kompleks roślinności rozwinięty na torfach przejściowych.

Jezioro Kiełbicze to największe jezioro na terenie gminy i zarazem najciekawsze z przyrodniczego punktu widzenia. Jego brzegi porośnięte są zwartymi zaroślami wierzby łozy. W wielu miejscach wykształcił się strefowy układ roślinności, na który składają się następujące po sobie pasy fitocenoz: zarośli, szuwarów, nymfeidów, elodeidów i łąk ramiennicowych. W zachodnio-północnej części zbiornika występują okazałe białokwitnące lilie wodne. Nad tym interesującym krajobrazowo i pod względem fitocenotycznym jeziorem zlokalizowany jest ośrodek kampingowy.

Na uwagę zasługuje też zachodnia część kompleksu leśnego rozciągającego się wąskim pasem na południe od Jeziora Parkowego w kierunku Krzywina jak również przylegające do nich od wschodu obszary nieużytków, łąk i pastwisk. Na wspomnianym terenie znajdują się młode olsy oraz łęgi wiązowo-jesionowe, a po części także lasy grądowe wykazujące wiele cech zbiorowisk regeneracyjnych. Na siedliskach mokrych, bogatym i zróżnicowanym florystycznie olsom porzeczkowym i łęgom jesionowo- olszowo, towarzyszą rozległe zarośla wierzbowe. Podkreślić należy szczególnie częste, w tym kompleksie leśnym, stanowiska listery jajowatej, storczyka objętego prawną ochronną. Pospolicie, często w zwartych kępach występuje tam porzeczka czarna. W wodach płynących, jak również w licznie występujących tam oczkach wodnych optymalne warunki znajduje grupa roślin wodnych i bagiennych. Drogi leśne, sporadycznie użytkowane, porośnięte są specyficzną roślinnością dywanową.

Na skrzydłach doliny rzeki Rurzycy, znajduje się kompleks roślinności rozwiniętej na glebach hydrogenicznych (głównie mułach, torfach i namułach). Kompleks ten tworzy mozaikę formacji trawiastych, zaroślowych i leśnych. Gąszcz zarośli i olsów, podtrzymuje wysoki poziom wód gruntowych, jest bardzo trudny do przebycia. W kompleksie tym znaczny, powierzchniowy udział mają dojrzałe postacie rozwojowe olsu. Bliżej lasów, na skraju mokradła występują fragmenty łęgu jesionowego.

Jezioro Lubicz - jedno z największych i zarazem najciekawszych z przyrodniczego punktu jezior na terenie gminy Widuchowa - powierzchnia 31 ha, maksymalna długość - 1510m, szerokość 440m. Część zbiornika otoczona jest pasem zarośli łozowych. Wokół brzegu, w strefie litoralu, poprzerywanym ciągiem występuje szuwar turzycy błotnej jak również fitocenozy szuwarów. W płatach trzcinowych i narecznicowo - trzcinowych zaobserwowano dużą liczebność gatunków z klasy trzcinowatych i innych syntaksonów m.in. szczaw lancetowaty, marek szerokolistny, krwawnica pospolita, mięta nadwodna, wierzbownica kosmata, kosiaciec żółty oraz jeżogłówka gałęzista.

Dno jeziora porośnięte jest przez rogatka sztywnego. Zbiornik wypłyca się do tego stopnia, że fitocenozy rogatka, tworzą wynurzone wyspy, na których masowo rozwijają się glony nitkowate. Duża, obumierająca rok rocznie biomasa odkładająca się przyspiesza eutrofizację i tak już silne przeżyźnionego zbiornika. W miejscach osłoniętych od wiatru, obok pojedynczych okazów grążela żółtego, rozwijają się płaty żabiścieku pływającego.

W krótkiej prezentacji nie sposób omówić wiele walorów szaty roślinnej i różnorodności świata faunistycznego naszej gminy, dlatego też zachęcamy do spacerów i wycieczek rowerowych po malowniczej gminie Widuchowa.